فیبروم رحم

 فیبروم های رحمی که به آنها لیومیوم یا میوم رحم نیز می گویند،بافت هایی رشد یافته هستند که در دیواره رحم ایجاد میشوند،آنها معمولا خوش خیم هستند و از نظر سایز متفاوت هستند.فیبروم ها به خوبی شناخته نشده اند اما صاحب نظران معتقدند که این توده ها زمانی ایجادمی شوند که یک سلول بافت عضلانی به طور مکرر تقسیم شود تا زمانی که یک توده لاستیکی سفت تشکیل شود.
فیبروم ها می توانند به داخل یا خارج رحم برآمده شوند، فیبروم ها سرطانی نیستند و تصور نمی شود که بتوانند سرطانی شوند. با این حال، گاهی اوقات تشخیص اینکه آیا یک توده در رحم یک فیبروم معمولی است یا یک تومور سرطانی می تواند دشوار باشد.
تقریباً ۸۰ درصد از زنان در طول زندگی خود فیبروم خواهند داشت، اگرچه همه این زنان علائم آزاردهنده فیبروم را ندارند. برای زنانی که مشکلات مربوط به فیبروم مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد یا فشار در لگن، یا مشکلات بارداری یا ناباروری دارند،روش های درمانی لازم انجام میشود.
علل فیبروم
- علت فیبروم ناشناخته است. به نظر می رسد فیبروم ها به هورمون های زنانه استروژن و پروژسترون پاسخ می دهند. برخی از زنان دارای ژن های خاصی هستند که ممکن است آنها و خانواده هایشان را مستعد ابتلا به فیبروم کند. و شیوه زندگی و عوامل تولید مثلی بر فیبروم تأثیر می گذارد. برخی از فیبروم ها با گذشت زمان رشد می کنند و برخی دیگر کوچک می شوند. فیبروم ها همچنین می توانند جهش های رشدی داشته باشند که در یک دوره زمانی کوتاه به سرعت رشد می کنند.
علائم فیبروئید
- اندازه فیبروم ها از میکروسکوپی تا اندازه گریپ فروت یا حتی بزرگتر متغیر است. اکثر فیبروم ها کوچک هستند و هیچ علامتی ندارند. با این حال، برخی از زنان مبتلا به فیبروم دارای دوره های قاعدگی بسیار سنگین یا طولانی (بیش از هشت روز در ماه)، فشار یا درد لگن هستند که در زندگی آنها اختلال ایجاد می کند.
اگر فیبروم ها بزرگ باشند، اگر فیبروم های زیادی وجود داشته باشد یا اگر فیبروم در مکان های خاصی از رحم قرار گرفته باشد، احتمال بروز علائم بیشتر است.
علائم فیبروم زمانی که زن دیگر دوره قاعدگی ندارد، در دوران یائسگی بهتر می شود.
- افزایش خونریزی قاعدگی
- فیبروم ها می توانند مقدار و/یا تعداد روزهای خونریزی قاعدگی را افزایش دهند.
- فشار و درد لگن
- فیبرومهای بزرگتر می توانند باعث احساس فشار یا پری لگن در شکم شوند، شبیه به احساس بارداری. گاهی اوقات زنان حتی می توانند باردار به نظر برسند در حالی که باردار نیستند. این ظاهر به دلیل فیبروم است.
فیبروم ها بسته به اندازه و محل قرارگیری آنها در رحم می توانند علائم دیگری نیز ایجاد کنند. به عنوان مثال، اگر فیبروم به مثانه فشار می آورد، زن ممکن است احساس کند که باید مرتب به دستشویی برود. به طور مشابه، فشار دادن فیبروم روی رکتوم (روده) می تواند باعث یبوست شود.
مشکلات باروری و بارداری
- اکثر زنان مبتلا به فیبروم می توانند بدون مشکل باردار شوند. با این حال، فیبروم های خاصی که به داخل رحم برجسته شده اند و باعث تغییر شکل داخل رحم و فشار روی دیواره داخلی رحم میشوند،ممکن است برای زنانی که قصد باردار شدن دارند مشکل ایجاد کند. فیبروم در قسمت بیرونی رحم ممکن است اثر خفیفی بر کاهش باروری داشته باشد، اما به نظر نمی رسد که برداشتن این فیبرومها با جراحی خطر را کاهش دهد.زنان مبتلا به فیبروم و مشکلات باروری باید قبل از اینکه به این نتیجه برسند که فیبروم ها مسئول این مشکل هستند، یک ارزیابی اولیه ناباروری یا سقط جنین را انجام دهند.
اکثر زنان مبتلا به فیبروم بارداری کاملاً طبیعی و بدون عارضه دارند. با این حال، زنان با فیبروم بزرگ (بیشتر از ۵ تا ۶ سانتی متر) یا فیبروم با تعداد بیشتر ممکن است خطر عوارض خاص بارداری را داشته باشند.
تشخیص فیبروئید به چه صورت است؟
- اگر رحم شما بزرگ شده یا شکل نامنظمی داشته باشد، ممکن است پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی به فیبروم مشکوک شوند. برای تایید وجود فیبروم، سونوگرافی لگن لازم است. سونوگرافی از امواج صوتی برای ایجاد تصویری از رحم استفاده می کند.
آیا همه فیبروم ها نیاز به درمان دارند؟
- زنانی که هیچ علامتی از فیبروم خود ندارند، نیازی به درمان ندارند. زنان با علائم قابل توجه ممکن است درمان پزشکی یا جراحی را امتحان کنند. بهترین درمان بستگی به این دارد که کدام علامت (علائم) بیشتر آزاردهنده باشد.
اندازه، تعداد و محل فیبروم ها و تمایل شما برای بارداری آینده نیز در اکثر تصمیمات درمانی موثر است.
درمان پزشکی برای علائم فیبروم
- اکثر درمانهای پزشکی از دارو برای کاهش خونریزی شدید قاعدگی استفاده میکنند که در زنان مبتلا به فیبروم رایج است. برخی از درمانهای پزشکی نیز فیبروم را کوچک می کنند و برخی بر کاهش درد یا اصلاح کم خونی متمرکز هستند. درمان های پزشکی اغلب قبل از درمان های جراحی توصیه می شود.
آهن و ویتامین ها
- برای خانمهایی که کم خون هستند، ترکیب مکملهای آهن و یک مولتی ویتامین که به بدن کمک میکند به طور موثر از آهن استفاده کند، یک گزینه موثر برای مبارزه با کم خونی است.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی، NSAIDs مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند به کاهش دردهای قاعدگی در برخی از زنان کمک کنند.
NSAIDها (بروفن،ناپروکسن،مفنامیک اسید) گران نیستند، عوارض جانبی کمی دارند، درد را کاهش می دهند و فقط باید در طول دوره قاعدگی مصرف کنید.
در صورت نیاز به درمانهای هورمونی از جمله :ال دی،پروژسترون، IUDهورمونی(میرنا)، ابلیشن و یا درمان جراحی، پزشک شما بهترین تصمیم را برای انتخاب درمان شما خواهد گرفت.
درمان جراحی
- پزشک شما ممکن است یک درمان جراحی یا مداخله ای را برای فیبروم توصیه کند اگر:
● خونریزی شدید قاعدگی، درد یا فشار مرتبط با فیبروم دارید که با درمانهای پزشکی بهبود نمییابد.
● شما در حال تلاش برای باردار شدن هستید و به نظر می رسد فیبروم ها مزاحم هستند.
● اندازه فیبروم باعث ایجاد علائمی ناراحت کننده شده است(فشار روی مثانه و حالب که باعث درد کلیه و عفونت مثانه می شود و یا فشار روی روده و ایجاد یبوست و غیره)

برای دریافت وقت ویزیت با ما تماس بگیرید